komik anılar

2.öğretim üniversite öğrencisiyim param bitmek üzereydi iş bulmam gerekiyordu aklıma işkur geldi iş kura gittim salı günü saat 4 te gittim içeri ana baba günü içimden bu milet ne kadar işsiz ya diye içimden gecirdim. geçtim boş koltuğa oturdum sıramı bekliyordum nihayet sıra bana geldi geçtim boş sandelye ye oturdum oturduğum firma ido idi bende denizciyim. adam sormaya başladı adın ne mesleğin ne ne yapıyorsun dıye velhasıl konuştuk adamla 40 dakika felan tamam seni denemelik 3 aylığına işe alıyoruz dedi bende sevinçten havaya uçtum adam sordu raporun nerede diye ne raporu diye ben adama tekrar sordum. engelli raporu dedi. bir dakika getiriyorum dedim ve orayı terk ettim. sonra internetten araştırdım baktım salı günleri engelli günleriymiş iş kurun. o gün bugündür iş kura uğramıyorum engelli kardeşlerime de selam olsun bu arada.

geçenlerde pikniğe gittik annem yan taraftaki bi kadını tanıdı yanına felan gitti meğersem 7 yıl önceki müşterisiymiş annem kuaför bu arada neyse konuşmaya başladılar kadın bu senin küçük kız nurseda değil mi dedi annemin cevabı "evet ankara'da tıp okuyor" cefasını ben sefa'sını annem sürüyor anlayacağınız

bu gün lcw de kadının biri bana bir çarptı amk döndüm ohaaa dedim kadın baktı ve şöyle dedi "oyy çooğğğ ozürdilerim"(şiveli) (bkz: aldı beni bi gülme lgöglföfk)

annem, yaklaşık bir saat önce kardeşime bağırırken benim büyük bir korku ile uyanmama sebep oldu. dizlerimin bağı çözüldü korkudan, o nasıl bağırmak. korkmanın ve uykunun etkisiyle anneme: + napıyooon yaa ödüm kopoooo. diye bağırdım. ödüm kopooooo nedir yaa aklıma grldikçe gülesim geliyor, uyuyamıyorum ve sinirlerim bozulmaya başladı.

bugün kantinde ağzıma ağaç girdi.

böyle anlatınca komik olmuyor ama orda olsanız kesin gülerdiniz

not: olay 5 yil öncesine aittir biraz ergence düşünüp şey yapın. bizim lise yurdunda haftada 5 gün olmak üzere günlük 3 etüt olurdu her etütün başındada makara falan yapar gülerek başlardık neyse bir gün işte yine bi etütün başındayız şakalar felan birisi güzel bir espri yaptı millet ordan yarıldı tabi sonra kapıdan içeriye giren bir arkadaş şu cümleyi söyledi "ne her boka gülüyorsunuz la " bunun üzerine benim cevabimda şu olmuştu "her boka gülsek sana kahkaha atardık" tabi sonrası derin bir sessizlik ve birden 40 kişinin ona bakarak gülmesi arkadaşın bozulup yerine oturması ve kapanış.

(#2222131) hala gülüyorum ömrümün sonuna kadar da güleceğim

lise son sınıftayız, okulda halı saha turnuvası düzenleniyor tabi ders çalışmak yerine top oynayan bir sınıftık biz kaçırır mıyız bu fırsatı katıldık turnuvaya, daha ilk maçtan elimin üzerine düşüp bileğimin dönmesi ile acılar içinde kıvranırken bileğimin kırıldığını düşündük çünkü gram hareket ettiremiyorum elimi ve inanılmaz acı çekiyorum. hocamız beni hastaneye götürecek ama eşyalarımı taşıması ve hastaneden sonra bana eve kadar eşlik etmesi için her gün aynı otobüsle eve döndüğüm arkadaşım melih de geldi yanımızda. biz gittik hastaneye apar topar röntgen falan çektiler doktor lifler yırtılmış minvalinde bir şeyler söyledi çok şükür kırılmamıştı. tabi ağrıdan duramadığım için doktor kalçadan agrı kesici bir iğne verdi, bir tane küçük oda vardı ufak tefek pansumanları falan yaptıkları geçtim oraya önce elimi sardılar falan sonra tek elimle pantolunumun düğmeleri açtım biraz indirdim ve uzandım, hemşir popoma iğneyi yaptı buraya kadar gerçekten hiçbir problem yok ama kalktığımda amk pantolonunu tek elimle kapatamıyorum çünkü maşallah ben de bir kalça var övünmek gibi olmasın iki elimle çekistirmem lazım ki fermuarı çekip düğmeyi kapatabileyim neyse sonra ben gecikince bizim bu arkadaş seslenmeye başladı bana işte hadi oğlum on saattir gelemedin otobüs kaçacak napıyosun amk falan diye. ben o an bunun sesi duyunca melih de burdaydı amk diyerekten bir umutlandım falan çünkü acıdan kim vardı unutmuşum o sıra neyse allah aşkına yardım et dedim buna kapatamıyorum amk pantolonunu. kırmadı tabi beni ama odanın kapısı yok bir tane perdesi var bu çekti perdeyi girdi içeri, amk neden bilmiyorum bu dizlerinin üzerine çöktü bi anda ben gülmeye başladım zndndndndjs tabi bu da gülüyo benim pantolonu çekistiriyo bi yandan fermuarı çekip düğmeyi kapatcak ya amk o sırada bunun gözler bir dikildi baktım bu gülen melih ağlamalık oldu bir anda bir de kıpkırmızı kesildi. dedim oglum noluyor amk daha bir şey yapmadım dhdndndndn sonra kafamı bir çevirdim kapının önünden geçen hemşirler buna bakarak gülüyor djdnsjsndbsndnsj eve giderken bütün yol boyunca taşak geçtim bununla saksocu melih falan diyorum dhsnsnsnsn dayanamadım tabi okula gidince de herkese anlattım adı okulda saksocu melihe çıktı dhdjdjsjsnsnsnsnsj

bi dershane çıkışı arkadaşımla minibüse binmiştik. minibüsün şoförü nasıl karizma ama.. uzun saçlar, turuncu gözlükler falan.. sanırsın Cem Karaca. işte biz de bindik dershanenin önünden az bi süre sonra adam köşeyi döndü. benim de aklıma arkama yaslanmak geldi ama sadece geldi. yani bi beyin süzgecinden geçireyim yok. fikir geldi, onaylandı ve gerçekleşti. kendimi bıraktım arkaya doğru. ama arkada bir şey yokmuş.. saniyeler içinde telaşa kapıldım ve arkadaşımı çektim düşmeyeyim diye o da tutunmuyordu bir yere.. biz de haliyle bi güzel yığıldık. sonra o efsane laflar döküldü Cem Karaca abimizin dudaklarından “kızlar iyi misiniz? arkadan bi haldırtı geldi?” biz de kalkmaya çalışıyoruz güç bela o sırada. “iyiyiz iyiyiz abi” dedik. ve hiçbir şey yokmuş gibi camdan dışarı baktım geri kalan süre zarfında. o abiye 4 sene sonra yine denk geldik aynı kişiyle. adam hâlâ karizma.

Bir gün sinemadayım . Dabbe bilmem kaçı izliyorum . Bolu 14 Burda avm ... Filme benden başka kimse gelmemiş. Sinemayı kapattım diye ergen ergen snap falan atıyorum. Neyse işte tam cinler falan saldırıyor insanlara, o sırada salonda köşede dikilmiş biri var . Zaten korkmuşum "aceba siz insan mısınız" diye kibarca sormuştum . Yazınca komik gelmedi ama o zaman baya gülmüştüm aslında

Bu başlığa ne yazsak bi çıtır önyargıyla okunduğu için komik olmayacaktır. Yine de anlatalım; İstanbulda turistik bi semtte ara caddeye dalıp kayboldum, muhtemel sadece kumral olduğum, ipli badi güneş gözlüğü kombini yaptığım için ve özellikle navigasyona baktığım için turist sanıldım. bu durum bende aptalca bi şakamatikleşme isteği yarattı. sonra buluşacağım arkadaşım yanıma geldi. ona durumu anlatırken yine güldük, ikimizde taklit yapmayı sevdiğimizden bi dili konuşur gibi yapıp durduk yol boyunca. Sonra bir cafeye oturduk. Nasıl oldu anlamadan sırf piçliğine ve şımarıklıktan herhalde, oturduğumuz kafede mala yatıp konuşanları anlamıyor gibi yapmaya başladık. sonra arkadaşımla (uydurma bir dili) konuşuyor gibi taklit yapmaya başladık. sözde fransızca konuşur gibi yapıyoruz. Kürt Fransızcası daha çok arada da almanca parçacıkları. arkadaş anadolu lisesi çıkışlı ben bi çıtır arapça biliyodum falan tam ahenk.... lehçe hırıltılar falan görün yani. -Jö ve lofö, je ni! +(bi bok anlar gibi şaşırarak) ağğ jöfenipatse.. Dönische adamlar hem hakkımızda konuşuyor, hem bu nerenin dili amına kogim falan diyo içerden biri. genç çocuk çeviri meviri açalım diyo. diğeri nereli olduğunuzu anlamaya çalışıyor. arkadaşım da uzun boylu bir çocuk olduğu için avrupalı olduğumuza kanaat getiriyorlar. biz hırıltı tükürüklü bir dil konuşup bir de jestler yapıyoruz birbirimize halbuki ilk insan gibiyiz. neandertal bile olabiliriz. ve bu durumdan hayvan gibi zevk alıp kahkaha falan atıyoruz. (tersine evrim) hatta öyle ki yan masada 4lü arkadaş grubu var. üç erkek bir kız bu sefer onlar hakkımızda konuşuyor onlara da içten içe gülüyoruz. laflarına patlamamak için zor duruyorum. biri pasaportunu buraya gelmek için harcayan kafana yazık diyor. diğeri almanca öğreneceksin, basıp gideceksin aslında diye ekonomik bir sınıf farklılığının içine düşüyor. biz hala manzara fotoğrafı Türk kahvesi fotoğrafı falan çekiyoruz. rol falan değil bizde inandık artık. Velhasıl insanları dinleyerek ve eğlenerek biraz vakit geçirdikten sonra artık insanlığa dönmemiz açısından kalkmaya karar verdik. sonra İngilizce konuşarak, hesabı istedim. Çocuk teşekkürler diyor klasik baş selamı veriyor. parayı kutuya koydum, çocuk saydı see you, good bye sir falan bi şeyler diyor, bende güneş gözlüğümü takarken, elinize sağlık, Allah bereket versin kardeşim diyip çıktım.... Djahahahhhahanwjsjajajsjha

Başkasına komik mi bilmem ama arkadaşım bana ne zaman bunu hatırlatsa hala gülerim... Bu tutturdu bir gün playstation salonuna gidelim diye. Ya bebiş bir kızım benim ne işim var ergen çocukların oyun oynadığı kaba kaba erkeklerin bağrıştığı duman altı bi oyun salonunda beni öyle bir yere nasıl yakıştırıyorsun falan diye kızıyorum hatta bana bunu teklif ettiği için bile onu seviyesizlikle falan suçluyorum ne laflar saydırıyorum. Ama öyle ısrar etti ki gitmeyi kabul ettim. Kendi kendime diyorum kenarda otururum onun oyun hevesini almasını beklerim sonra da kurtulurum. Salona gittik ama böyle yeraltı bir mekan. Geçtik bölmelerden birine, bu oyunlara bakıyor çoğu oyun da iki kişilik tabi. Hadi dedim tamam gel oynayalım birlikte yalnız hissetmesine dayanamadım. Aslında aksiyonlu bir oyun seçecekti ama ben sürekli maç oynayanların neden ısrarla bu oyunu oynadıklarını merak ettiğim için maç oynayalım sonra başka oyunlara bakarız dedim. Arkadaş da maç falan sevmez aslında, öyle takım tutma olayı bile yoktur. Başladım oyuna, seçtim kayserispor u yani neden bilmiyorum onca yabancı takım varken. Başlarda her şey normaldi sonra bir gol attım aşırı sevindim ufaktan küfür başladı sonra pozisyonlar hep boşa çıkınca sinirlenmeye başladım küfür arttı derken ben baya böyle ayı gibi bağırarak küfretmeye başladım içimden acayip bi yaratık çıktı. Bi süre sonra arkamdan bir ses bana doğru yaklaşıp naif ve kırılgan bir ses tonuyla... "hanımefendi biraz sessiz olabilir misiniz lütfen"

arkadaşlarla toplaşıp denize gittik aralırında en çok denizle haşır neşir olan ve yüzmeyi en iyi bilen benim, herkes kumsalda deve güreşi falan yapıyoruz, hayatımın en eğlenceli dakikalarından. Oğuzhan diye bir arkadaşım var işte yüzme bilmiyor, derine hiç gidemiyor bile. Ben de dedim gel göstereyim. Sırt üstü yatmayı falan gösteriyorum, nasıl dalınır onu anlatıyorum kendi bildiğim kadarıyla. Tam ben "dalarken boynunu iyce dibe göm, eğer yükseldiğini hissedersen omurganı kıvır kafanı ileri doğrultuda ve aşşağı yönde hareket ettir" dediğim sırada bana dedi ki "BEN SUYUN ALTINDA NEFES ALAMİYOM" SLLSLFLDLDLFLDLFLFLDL o an gülmekten yarıldım. Ulan biz alabiliyozmu sanki?? tutucaksın nefesini. Hâlâ anlatıp dalga geçerim...

Günlerden bir gün yine yurttayız, arkadaşımla beraber kantine gidelim dedik. O gün de film gecesi yapacaktık ve saat de geç olduğu için bizde kantin kapanmadan hızlıca bir şeyler alalım istedik.Arkadaşim bir şeyler alırken benim de canım kayısılı çay çektiği için hep aynı sırayla dizilmiş çaylardan turuncu paket olanı aldım ve direkt poşetin içine attım.Yukarı odaya çıktığımızda da bi baktım ki benim kayısılı çay aslında anne çayıymış :) anne çayı da emziren kadınların kullandığı süt arttırıcı nitelikte bi çaymış djdsj. Ben böyle bir çayın varlığını o gün bu şekilde öğrenmiştim jdjshs.Biz bunu farkettiğimizde ise kantin kapanmıstı ve bu yüzden çayı geri de veremediğimiz için odada yaşı en büyük arkadaşımıza hediye etmistik:D Ve çayı hediye ettiğimiz arkadaşımız da bugün enn sonn çeyiz hazırlığı yapıyorduu :))

Tanımadığım birisinin cenazesinde geçmiş olsun demiştim, bir hafta sonra eczanede gördüm hal hatır sorarken neden geldin hayırdır dedim başım ağrıyor dedi, başın sağolsun demiş bulundum o geçen haftaydi diyip bir tebessüm ile kapatmıştı konuyu. Sonradan komik geldi hala gülerim.

Lise son sınıf. Devlet yurdunda kalıyorum. Ramazan ayının son günleri. Yine harıl harıl ders çalıştığım bir gün üzerimde atlet camış gibi yatıyorum. Arkadaş geldi sahura kaldırmak için. Yarı uykulu kafayla yastığı giymeye çalıştım. Sonra sitem ettim bunun delikleri nerede amk.

Sene 90 dedem anlatıyor. Dedem o zamanlar eve yakın bi mum fabrikasında calısıyomus. orada ustabası ve gece vardiyası. tabi malum gece herkes yatiyor. dedem diyor ki bi cocuk geldi fabrikanın önüne bagırdı kafamı kaldırdım el etti, yanına gittim annem doguruyor cabuk gel dedi yürümeye basladi. ben de peşine düştüm yolda gidiyoruz kafam cok karısık bu cocuk kim annesi doguruyor diye niye beni cagırdı neyse yürümeye devam ettik. yarı yolda önde yürüyen cocugun amcam (küçük oğlu) olduğunu farketmiş sşsşşdşflg. uyku sersemi nenemin hamile oldugu falan tamamen aklından cıkmıs, fabrikanın arka sokagı da bayagı karanlıkmıs amcam da el ettikten sonra hemen yürümeye baslamıs tam yüzü gözükmemis. "Yarı yolu sallana sallana gittik, ayılınca koşmaya başladım" :)